Jak pod mikroskopem szukać wiciowców aby dały się znaleźć

Wiciowce Hexamita i Spironucleus są maleńkimi pierwotniakami których długość wynosi około 8 do 12 µm, szerokość(grubość) zaś około 4 do 8 µm. Poszukiwanie ich pod mikroskopem proponuję zacząć od powiększenia 120 – 200x.

Przygotowanie preparatu z odchodów

Pierwsza i fundamentalna zasada dotycząca badania odchodów ryb pod kątem pasożytów przewodu pokarmowego nakazuje pobieranie próbki zanim opadnie ona na dno. To pozwala uchronić próbkę przed błyskawicznym wniknięciem w nią wrotków , orzęsków, wypławków itp. organizmów zajmujących się dekompozycją odpadów w akwarium. Próbkę najłatwiej jest pobrać za pomocą długiej pipety z otworem końcowym o średnicy ok. 1,5-3 mm. Takie pipety można dostać w sklepach ze sprzętem laboratoryjnym.Pobraną próbkę wkraplamy na szkiełko razem z odrobiną wody, po czym można ją delikatnie rozdrobnić za pomocą igły lub bagietki szklanej, następnie przykryć czystym szkiełkiem pokrywowym. Można przy tym wykonać kilka ruchów „rozmazujących” 😉 aby uzyskać możliwie jak najmniejszą grubość próbki. Nadmiar wody która wypłynęła spod szkiełka trzeba odsączyć bibułą (sprawdzi się chusteczka higieniczna) uważając przy tym aby nie osuszyć próbki pod szkiełkiem. Gotowy preparat niezwłocznie umieszczamy pod mikroskopem i przystępujemy do obserwacji.

Jak szukać wiciowców

Najłatwiej będzie znaleźć wiciowce w miejscach prześwitów w preparacie, dlatego przy jego przygotowaniu ważne jest żeby zrobić to tak aby było ich możliwie dużo. Dokładnie obserwujemy okolice brzegów ciemniejszych obszarów preparatu oraz wszystkie prześwity. Wypatrywać trzeba drobnych wrzecionowatych organizmów poruszających się dość nerwowymi zygzakowatymi czy falistymi ruchami, z częstą zmianą kierunku ruchu, co szczególnie dobrze widać kiedy nie ma zbyt dużego zagęszczenia wiciowców. Jeśli jest ich bardzo dużo, wtedy wyglądają jak dość równomierny kłębiący się rój. Najłatwiej będzie zlokalizować wiciowce przy użyciu powiększeń z zakresu 120-200 x. Po znalezieniu podejrzanych pierwotniaków można zwiększyć powiększenie do 400-800 krotnego. Przy takim powiększeniu w dobrze przygotowanym preparacie mamy szansę na zobaczenie ich wici, które jednak w tradycyjnym mikroskopie optycznym będą widoczne tylko momentami z powodu niewielkiej głębi ostrości. Poniżej zdjęcia mikroskopowe wiciowców w powiększeniu 400 krotnym.


Zdjęcia zostały zrobione za pomocą przeciętnego sprzętu jaki wielu akwarystów posiada w swoim arsenale. Polecam również przejrzenie filmiku z którego pochodzą powyższe klatki.